آین بودا را شاه زاده ای به نام سیدارتا گوتاما،در شمال شرقی هندبنیان نهاد.او،که حدود 563سال پیش از میلاد به دنیا آمده بود،در 29 سالگی محل زندگی خود را ترک کرد تا زندگی خود را صرف یافتن حقیقت کند. او پیش از مرگش،که حدود 483سال پیش از میلاد رخ داد،یک معلم بزرگ مذهبی شده بود.

آرامش عمیق

گوتاما،هنگامی که زیر یک درخت انجیر نشسته بود،به وضعیت روحی و ذهنی آرامش بخشی دست یافتکه به آن نیر وانا(نداشتن اندوه)می گویند.او به شاگردانش نیز چگونگی دستیابی و رسیدن به این حالت را یادداد و به همین دلیل بودا نامیده شد،زیرا بودا به معنی انسان عاقل و روشن بین است.آیین بودا از هند به ژاپن،چین رفت ودر دیگر بخش های آسیا نیز گسترش یافت.

تولد دوباره

بوداییان به تناسخ یا حلول روح کسی در بدن دیگری عقیده دارند.به عقیده ی آنان، انسان پس از مرگ به دنیا بر می گردد.این زندگی جدید یا تناسخ،به شیوه ی زندگی موجودات دردوره ی زندگی قبلی آنان بستگی دارد. احتمال دارد که یک انسان در حیات گذشته،جانور،مرد یا زن بوده باشد.این موضوع را کارما می نامند وحکایت از آن دارد که کار ها ی آدمی ،در حیات بعدی او تاثیر می گذارند.

چهار اصل برجسته

آموزش های بودا برپایه ی چهار اصل مهم است.این اصل ها حکایت از آن دارند که دلیل تمام رنج های انسان،وابستگی او به دنیای مادی است. بوداییان معتقدند که اگر انسان از هشت مرحله پیروی کند،از این وابستگی ها و در نتیجه از رنج ها و مصیبت ها ،رهایی خواهد یافت.این هشت مرحله با خرد،ادراک،اصول اخلاقی و درون بینی ارتباط دارند.

شکل های متفاوت آیین بودا

آیین بودا دو شکل اصلی دارد تراوادا که در جنوب شرقی آسیا متداول است وپیروان آن،بودا را انسانی معمولی می دانند که به روشن بینیدست یافته است .شکل دیگر ،ماهایاناست که در شمال شرقی آسیا رواج دارد و پیروان آن بر این باورند که بودا روحی الهی در قالب انسان است شاخه ای از ماهایانا،به نام ذن،در قرندوازدهم میلادی در ژاپن شکل گرفت.